Stemplicht
Politiek, een heikel onderwerp en altijd actueel; vooral nu. Een president, een gouverneur, twee senadores, een deputado federal en een deputado estadual. Die moeten allemaal gekozen worden begin oktober, dat is nogal wat.
We worden er voortdurend aan herinnerd. De tijd van kandidaten naar voren schuiven en het bekendmaken van regeringsprogramma’s is in volle gang. We weten wie er kandidaat zal zijn en wat ze ons min of meer denken te bieden. Verplichte zendtijd, auto’s met geluidsboxen die alles overstemmen, vlaggende vrouwen op straathoeken waar je nauwelijks langs kunt lopen, bosjes papier; zelfs als je zou willen, kun je er niet omheen dat het je landsplicht is te stemmen.
Voor sommige burgers wordt het een spannende tijd, voor anderen een tijd van irritatie en van volledige desinteresse. Politiek behartigt algemene belangen, die van u en mij en die van onmondige burgers zoals kinderen en alhier wonende buitenlanders. Het kan best zijn dat u zich niet met politiek wilt bemoeien, maar, helaas, de politiek bemoeit zich wel met u. Politiek organiseert de samenleving: het onderwijs, de gezondheidszorg, de besteding van uw belastinggeld, de wegenbouw, de export- en importregels, noem maar op.
De beslissingen die de gekozen kandidaten straks gaan nemen hebben een veel grotere reikwijdte dan het hier en nu. Helaas is er meestal weinig te merken van een integer plichtsbesef. Kandidaten beloven te veel, ze spelen in op de primaire verlangens van de grootste groep stemmers en verliezen lange termijnbelangen uit het oog, daar interesseert zich een te kleine groep voor. Wat is het dat mensen drijft om verantwoordelijk te willen zijn voor het wel en wee van een volk? Een honger naar macht? Waar dan weer de conclusie uitgetrokken zou kunnen worden dat een politicus helemaal niet het algemeen belang voor ogen heeft, het zou dan meer een stillen van een behoefte zijn.
Ik heb trouwens nooit goed kunnen begrijpen waarom iemand politiek leider zou willen worden. Op het moment dat er iets gebeurt waar mensen het niet mee eens zijn, en met een land vol persoonlijke meningen is het onmogelijk dat dat niet zou gebeuren, moeten leiders verantwoording afleggen. Omdat de meeste mensen deze druk niet willen, hoge bomen vangen veel, heel veel wind, ben ik blij dat er mensen zijn die het wel graag willen. Ondanks het feit dat de meeste politici waar het eerlijkheid betreft niet helemaal zuiver zijn, moeten we waardering hebben voor mensen die zich, al dan niet helemaal te goeder trouw, in willen zetten om een land te besturen met continentale afmetingen.
In Nederland kent men geen stemplicht met als gevolg dat veel mensen niet stemmen. In Brazilië kennen we wel stemplicht, wat dan weer tot gevolg heeft dat een groot aantal mensen dat geen idee heeft van politiek en regeringsprogramma’s maar wat doet. Je stem verloren laten gaan is in principe niet erg slim. In Nederland laat je je stem verloren gaan door niet naar de stembus te gaan; wie per se wil kan in Brazilië ook zijn stem verloren laten gaan, je moet er alleen wél voor naar de stembus. Stemmen moet!
Inderdaad, stemmen moet; niet alleen omdat het een van boven opgelegde plicht is maar ook en vooral omdat we met z’n allen verantwoordelijk zijn voor wat er nu gebeurt en de gevolgen die die gebeurtenissen hebben voor onze nakomelingen.
Het is waar dat we het moeten doen met politici die allemaal hun fouten hebben waar lang en breed over gedelibereerd kan worden of waar we domweg tegen in opstand zouden willen komen, maar wij zijn het aan onszelf en onze naaste verplicht om via de leiding van ons land een betere wereld na te streven.
Brazilië is het waard dat er bewust en weldoordacht gestemd wordt!
Tineke Voorsluys
Terug naar: Tineke’s Blog